Ζούμε σε μια εποχή, όπου τα γυναικεία ζητήματα έχουν πάψει να αντιμετωπίζονται
ως ‘’ειδικού’’ τύπου θέματα, αναδεικνύοντάς τα ως ζητήματα με πολιτικό,
οικονομικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό χαρακτήρα. Πλέον, τα θέματα ισότητας
συνδέονται άμεσα με τις κυρίαρχες εθνικές πολιτικές προτεραιότητες των κρατών
μελών, την ανάπτυξη, την απασχόληση, την κοινωνική συνοχή.

Ειδικότερα, σε μια περίοδο παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, είναι σαφές πως έχει
μεγαλύτερη σημασία σήμερα, η επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό και στις
κοινωνικές υποδομές, ώστε οι ανθρώπινοι πόροι κάθε χώρας, οι γυναίκες και οι
άνδρες, να μπορέσουν να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους.

Για τον λόγο αυτό, η διάσταση της ισότητας διατρέχει, πλέον, όλες τις τομεακές και
περιφερειακές πολιτικές και δράσεις. Οι πολιτικές αυτές πρέπει να στοχεύουν και
στους άνδρες, δεδομένου ότι η προώθηση της ισότητας των φύλων υποδηλώνει
αλλαγές και νέες ευκαιρίες και για τα δύο φύλα.

Ας μην ξεχνάμε πως, σε μια δημοκρατική κοινωνία, η αναγνώριση ίσων
δικαιωμάτων και υποχρεώσεων και προς τους δυο γονείς, αδιαμφισβήτητα
διευκολύνει την ισόρροπη συμμετοχή ανδρών και γυναικών στην εργασία και
την κατανομή των οικογενειακών ευθυνών ισομερώς.

Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μας βρίσκει στην πιο κρίσιμη στιγμή
των τελευταίων δεκαετιών για τη χώρα μας.

Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε στις Ελληνίδες και στους Ελληνες μέτρα, που, αν τα
είχε πάρει νωρίτερα, θα ήταν και ηπιότερα και λιγότερο οδυνηρά. Αυτή η ολιγωρία
της Κυβέρνησης έχει κόστος για τα νοικοκυριά, για τον οικογενειακό προϋπολογισμό,
αφού είναι βέβαιο ότι θα χαθεί το 25%-30% της αγοραστικής δύναμης των
νοικοκυριών.

Ο Πρωθυπουργός δεν μας είπε την ημερομηνία λήξης των μέτρων, ώστε να
προγραμματίσουν οι οικογένειες τη ζωή τους, στη συνέχεια. Αυτή η κρίσιμη
συγκυρία, μας υποχρεώνει, περισσότερο από ποτέ, να εφαρμόσουμε πολιτικές, που
συμφιλιώνουν την επαγγελματική με την οικογενειακή ζωή, στοχεύοντας στην
αύξηση της απασχόλησης των γυναικών, στην εξάλειψη των ανισοτήτων στις
αμοιβές ανδρών και γυναικών για ίσης αξίας παρεχόμενη εργασία και στήριξη
της οικογένειας και του οικογενειακού εισοδήματος.

Προτείνουμε, δηλαδή, άλλο μείγμα πολιτικής, για να βγει ο τόπος από την κρίση, που
δεν δημιουργεί ασφυξία, δεν αδικεί τους πολίτες, δεν οδηγεί σε κοινωνική έκρηξη.

Είμαστε ανυποχώρητοι όσον αφορά στην προστασία των νοικοκυριών και ιδίως
αυτών που υφίστανται κοινωνικό αποκλεισμό και φτώχεια, δηλαδή των
χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, αλλά και της μεσαίας τάξης.

Πιστεύουμε πως υπάρχει διέξοδος. Είναι το δικό μας μείγμα πολιτικής,
το οποίο, μεταξύ άλλων, στοχεύει:

· Στην αύξηση της απασχόλησης των γυναικών στο 60% ως το 2010, σύμφωνα
με τον στόχο της Συνθήκης της Λισαβόνας.

· Στην ισότιμη πρόσβαση και συμμετοχή των δύο φύλων στην απασχόληση και
στην εξάλειψη των ανισοτήτων στις αμοιβές ανδρών και γυναικών για ίσης αξίας
παρεχόμενη εργασία.

· Στη στήριξη της οικογένειας και του οικογενειακού εισοδήματος.

· Στην ισότιμη πρόσβαση και συμμετοχή των δύο φύλων, σε όλους τους
χώρους λήψης αποφάσεων».