Ο υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Δικαιοσύνης, βουλευτής Β΄ Πειραιώς
της Νέας Δημοκρατίας, κ. Τάσος Νεράντζης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Ο Ελληνικός λαός παρακολουθεί κατάπληκτος -θα έλεγα, σχεδόν αποσβολωμένος
- αυτή την απροκάλυπτη καταστροφική έφοδο του Υπουργού κ. Καστανίδη στο
χώρο των θεσμών. Ο κ. Καστανίδης, άστοχα και αστόχαστα, αλόγιστα και
ασυλλόγιστα, κατεδαφίζει τα νόμιμα και τα παραδεδεγμένα και αναγείρει αυθαίρετα.

Αυτή του η δραστηριότητα, προφανώς, εμπίπτει στην αρμοδιότητα της συνάδελφου
του, της Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ.

Η λειτουργία του είναι λειτουργία “ταύρου εν υαλοπωλείω”. Και για να μην
αναλίσκομαι σε λεκτικές υπερβολές, υπενθυμίζω, ότι, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό
διάστημα, δύο ή τριών εβδομάδων, ο κ. Καστανίδης καταφέρθηκε σκαιώτατα
εναντίον των Ολομελειών των δύο Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας, του Αρείου
Πάγου και του Συμβουλίου Επικρατείας, διότι οι Ολομέλειες αυτές, με πολύ ευρεία
πλειοψηφία, αρνήθηκαν να συνταχθούν με τις απόψεις του. Συγκεκριμένα το
Συμβούλιο Επικρατείας, στην Ολομέλειά του, έκρινε αντισυνταγματικές τις ρυθμίσεις
που εισήγαγε- τελικά όμως ψηφίστηκαν- ο κ. Καστανίδης, σχετικά με τη μεταβολή
του τρόπου επιλογής της ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων. Και, από την άλλη
πλευρά, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, με μια επίσης πολύ μεγάλη πλειοψηφία,
απέρριψε την προσφυγή του εναντίον της αποφάσεως του Ανωτάτου Δικαστικού
Συμβουλίου, η οποία έκρινε ότι ο τέως ανακριτής της υποθέσεως Siemens ,
ο κ. Ζαγοριανός, δεν έπρεπε να τεθεί σε προσωρινή αργία.

Είναι πρωτοφανές φαινόμενο ο πολιτικός προϊστάμενος της Δικαιοσύνης να επιτίθεται
με τέτοιο σφοδρό τρόπο εναντίον των Ολομελειών των Ανωτάτων Δικαστηρίων,
επειδή είχαν διαφορετική νομική άποψη, τεκμηριωμένη επάνω σε θέματα για τα
οποία ο Υπουργός είχε άλλη άποψη.

Άλλο κρούσμα: Μόλις, χθες, εισήγαγε στη Βουλή -και φυσικά η αριθμητική
κυβερνητική πλειοψηφία την ψήφισε - μία διάταξη, την οποία ονομάζει “μέτρα
επιεικείας” και μ΄ αυτήν τη διάταξη επιβραβεύει τους μάρτυρες εκείνους οι οποίοι
καταθέτουν εναντίον άλλων παραγόντων της δίκης. Κάποιοι άλλοι θα το έλεγαν
“καταδίδουν”, “καρφώνουν”, αλλά εγώ δεν θέλω να αχρηστεύσω τη διάταξη,
λέω “διευκολύνουν”. Και εφ΄ εξής με τον όρο “διευκολύνουν” νοείται ότι καταθέτουν
σε βάρος κάποιων άλλων προσώπων της δίκης. Λοιπόν, τμήμα της διατάξεως αυτής,
το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, το έκρινε αντισυνταγματικό.

Ο κ. Καστανίδης κώφευσε σ΄ αυτή την παρατήρηση και προχώρησε. Όπως
κώφευσε και σε όλες τις άλλες παρατηρήσεις, που ήταν εμπεριστατωμένες, του
Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής.

Αυτή η ίδια η διάταξη που δίνει “πριμ” στο μάρτυρα που καταγγέλλει έναν άλλον,
δηλαδή απολαμβάνει αυτός ο μάρτυρας, σαν επιβράβευση μιας πολύ ελαττωμένης
ποινής, είναι αντίθετη, καταφανώς αντίθετη, με τα όσα συμβαίνουν στο εξωτερικό,
από όπου πήραμε, για πρώτη φορά, τη διάταξη. Στη Γερμανία κάποιο πρόσωπο
που θέλει να καταθέσει εναντίον άλλου, για να πάρει τα ευεργετικά αυτά μέτρα,
πρέπει να μην είναι ήδη κατηγορούμενος. Διότι ένοχος ένοχον ου ποιεί. Παρά την
εμμονή μου, μάλλιασε η γλώσσα μου, ο Υπουργός αρνήθηκε. Άρα ένας, ήδη,
κατηγορούμενος θα μπορεί να επιβαρύνει τη θέση ενός άλλου κατηγορουμένου,
κατά πάσα πιθανότητα πολιτικού προσώπου ή να του απευθύνει και να του
εκτοξεύει, για πρώτη φορά, κατηγορίες.

Δεύτερο σημείο που αποκλίνει των όσων συμβαίνουν έξω, η ρύθμιση Καστανίδη,
για τους μάρτυρες που “διευκολύνουν”. H Γερμανία, η οποία –σημειώστε- εισήγαγε
τη διάταξη μόλις πέρσι το Σεπτέμβριο και έχει μια έννομη τάξη και ένα δικαιϊκό
σύστημα, το οποίο είμαι θαυμαστό και πολλά από τα Ελληνικά συμβαίνοντα στο
χώρο του Δικαίου (και στο χώρο του Αστικού Δικαίου, αλλά και στο χώρο του
Ποινικού, κατ΄ εξοχήν θα έλεγα στο χώρο του Ποινικού) έχουν ληφθεί από
την Γερμανία. Η Γερμανία λέει θα μπορείς να καταγγείλεις ένα άλλο πρόσωπο,
εσύ κύριε μάρτυρα.

Πρώτον, είπαμε ότι όταν δεν έχεις γίνει ακόμη κατηγορούμενος και δεύτερον
μέχρι το τέλος της προδικασίας, δεν μπορείς να αφήσεις να εξελίσσεται η διαδικασία,
να συνταχθούν βουλεύματα, να γίνουν κατηγορητήρια, να γίνουν παραπομπές,
να γίνει πρωτοβάθμια δίκη και δευτεροβάθμια, και να έρθεις μετά να μας πεις
“α, ξέρετε; Έχει κάνει τη δουλειά ο τάδε υπουργός, ο οποίος πήρε και λεφτά”.
Ούτε αυτή η παρατήρηση, να περιορίζεται, δηλαδή, η δυνατότητα του
διευκολυνόμενου μάρτυρα, μόνον μέχρι του τέλους της προδικασίας, έγινε
αποδεχτή από τον κ. Καστανίδη. Αλλά δεν αντιφάσκει μόνον προς τα έξω
συμβαίνοντα. Ακόμη και προς τον Ελληνικό Νόμο η ρύθμιση Καστανίδη, αυτή
για τον μάρτυρα, αντιφάσκει.

Στο νόμο περί ναρκωτικών υπάρχει μια παρόμοια διάταξη, αλλά εκεί λέει το εξής:
Πρέπει ο καταγγέλλων, ο καταδίδων, ο καρφώνων, ο διευκολύνων -θα μείνουμε
στο “διευκολύνων”- πρέπει ο “διευκολύνων”, η προσωπικότητά του, η
επικινδυνότητά του και η βαρύτητα της πράξεώς του, να είναι κατώτερες από
εκείνες του προσώπου που καταγγέλλει. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να είναι
κάποιος κατηγορούμενος για κακούργημα και να λέει ότι “ξέρεις, τη δουλειά την
έκανε ο υπουργός τάδε”, ο οποίος όμως είναι κατηγορούμενος ή μη
κατηγορούμενος, για πλημμέλημα, ή είναι και εκείνος για κακούργημα, αλλά
σαφώς χαμηλότερο από το δικό του. Αυτή τη διάταξη την έχει Ελληνικός νόμος.
Του προτείναμε: “Βάλε αυτή την αναλογία. Δεν θέλεις τα της Γερμανίας
συμβαίνοντα; Είσαι τόσο αυτάρκης νομικά, ούτως ώστε να τους βλέπεις σαν
κουνούπια νομοθετικώς τους οποιουσδήποτε άλλους, βάλε την Ελληνική διάταξη”.

Ούτε και αυτή την έβαλε. Γιατί αυτή η εμμονή του κ. Καστανίδη -διότι εδώ
πρόκειται περί φωτογραφικού άλμπουμ- είναι φανερό, ότι κάποιους θέλει να
παρακινήσει ο κ. Καστανίδης και ο νόμος του ή κάποιους θέλει να επιβραβεύσει,
εκ των προσώπων, που εμπλέκονται στις υποθέσεις περί Siemens και Βατοπεδίου.
Δεν λέω “δίκες”, διότι δεν είναι δίκες. Αν καταλήξουν σε δίκες και όποιες δίκες.
Με φωτογραφικά άλμπουμ, μπορεί να ανασκαλεύουμε τις αναμνήσεις μας, αλλά
δεν ασκούμε δικαιοδοτική και δικαιοπλαστική πολιτική. Και σε αυτό, είναι φοβερά
απαράδεκτη η τακτική του κ. Καστανίδη.

Μόλις προχθές -πάω σε άλλο επίπεδο- τον ακούσαμε, σε γνωστό τηλεοπτικό
σταθμό, να λέει ότι υπάρχουν ενεργές ποινικές ευθύνες υπουργών, που δεν έχουν
παραγραφεί, για τις υποθέσεις Βατοπεδίου και Siemens . Και ερωτάται: Πως το
ξέρει ο κ. Καστανίδης; Είναι μέλος καμιάς Εξεταστικής Επιτροπής; Είναι πρόεδρος
καμιάς Εξεταστικής Επιτροπής; Ποιος έχρησε τον κ. Καστανίδη, έφορο και
καθοδηγητή; Είναι “ agent provocateur ”;

Και πάω σε μια ακόμη ερώτηση: Μήπως θέλει να προαναγγείλει, ότι έχουν
προειλημμένη πλέον, απόφαση να οδηγήσουν, άνευ ετέρου, τις υποθέσεις στη
σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής; Αντί να παίζουν όλο αυτό το θέατρο του
παραλόγου και το θέατρο των σκιών, γιατί δεν βγαίνουν να το πουν ευθέως “εμείς
θέλουμε να κάνουμε Προανακριτική Επιτροπή και θα την κάνουμε”. Αντί να μας
λέει ο υπουργός, που δεν μετέχει, που δεν ξέρει, που εκ τρίτου πληροφορείται,
που δεν έχει αρμοδιότητα, που παραβιάζει τις κείμενες διατάξεις, ότι υπάρχουν
ενεργές ποινικές ευθύνες.

Άλλο, λοιπόν, ολίσθημα. Ίσως ο κ. Καστανίδης να ήταν καλός σκιέρ, διότι
διολισθαίνει διαρκώς. Θα του έλειπε μόνο η δεξιοτεχνία. Διότι ο τρόπος με τον
οποίον παρεμβαίνει είναι -θα έλεγα- απαράδεκτος, αυτιασίδοτος, θα έλεγα
χονδροειδής, αλλά δεν θέλω άλλους συνειρμούς.

Υπάρχει και το τελευταίο το χθεσινό. Μίλησε γι΄ αυτό, ο Εκπρόσωπος της Νέας
Δημοκρατίας ο κ. Παναγιωτόπουλος και, με τη γνωστή σαφήνειά του, το
σκιαγράφησε καίρια. Είπε, ούτως ή άλλως, ο κ. Καστανίδης, ότι: “Ξέρετε; Θέλουμε
να παρατείνουμε το χρόνο παραγραφής των αδικημάτων των υπουργών”. Έχει
δικαίωμα η κυβέρνηση να φέρει μια διάταξη τέτοια. Σημειώστε κάτι που δεν είπε
ο κ. Καστανίδης: Σήμερα υπάρχει ειδικό άρθρο στον Ποινικό Κώδικα -είναι το
άρθρο 17- το οποίο λέει ποιος είναι ο χρόνος τελέσεως της πράξεως. Και λέει
χρόνος τελέσεως της πράξεως είναι εκείνος κατά τον οποίον ο υπαίτιος ενήργησε
ή όφειλε να ενεργήσει. Και λέει, παρακάτω, ότι ο χρόνος επελεύσεως του
αποτελέσματος είναι αδιάφορος. Αυτό λέει, σήμερα, ο νόμος. Θέλεις να το
αλλάξεις; Θέλεις να καταστήσεις συγκυρίαρχο στοιχείο και το χρόνο επελεύσεως
του αποτελέσματος; Βεβαίως μπορείς να το κάνεις. Θα δούμε τον τρόπο υπό τον
οποίο θα το εμφανίσεις, υπό μια εκδοχή, υπό μια προϋπόθεση. Και την προϋπόθεση
δεν την θέτει απλώς η Νέα Δημοκρατία. Η Νέα Δημοκρατία εφαρμόζει κείμενες
διατάξεις. Ότι θα τηρήσεις το Συνταγματικό θέσφατο.

Δεν μπορεί αυτό να έχει αναδρομική ισχύ. Διότι το Σύνταγμα λέει, ότι εάν πριν- η
μαγική λέξη είναι «πριν»- εάν πριν δεν υπάρχει νόμος. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να
νομοθετούμε εκ των υστέρων για όσα συνέβησαν εκ των προτέρων. Διότι έτσι
ο νόμος θα αποβεί, όχι μέσο αποδόσεως Δικαιοσύνης, αλλά μέσο τιμωρίας όσων
είναι αντίπαλοι μας, όσων είναι αντίθετοί μας. Δεν θα γίνει ανεχτή μια τέτοια ιδέα,
πολύ περισσότερο μια τέτοια εφαρμογή, από τη Νέα Δημοκρατία. Δεν θα γίνει
ανεκτή. Αρνούμεθα ένα τέτοιο δικαίωμα. Και θέλω να ελπίζω ότι και αν
ενδεχομένως έτσι παροδικά κάτι πέρασε από το μυαλό του κ. Καστανίδη περί
προσδόσεως αναδρομικής ισχύος αυτής της διάταξης, θα πρέπει να την
εγκαταλείψει. Διότι, πλέον, θα πρόκειται περί σαφούς πραξικοπήματος, το οποίον
θα πλήττει καίρια και ανεπανόρθωτα τα θεμέλια της συντεταγμένης Ελληνικής
Πολιτείας.

Όλες αυτές οι παραβάσεις και παραβιάσεις θεσμικών και άλλων νομικών κανόνων,
εκ μέρους του κ. Καστανίδη, καθιστούν ακόμα πιο επιτακτικό το αίτημα που
διατύπωσα στην περασμένη παράβαση του: Το αίτημα της απόσυρσής του.
Είχα τότε τονίσει- και επαναλαμβάνω με μεγαλύτερη έμφαση- ότι τώρα υπάρχει
νόμιμος τίτλος για αυτή την απόσυρση. Και μάλιστα ο νόμιμος τίτλος, όπως λέμε
εμείς οι νομικοί, έχει ήδη υποστεί και περιαφή του τύπου της εκτελέσεως. Είναι
εκτελεστέος ο νόμιμος τίτλος. Και ο νόμιμος τίτλος είναι όσα διαπράττει ο
κ. Καστανίδης, όσα παραλείπει ο κ. Καστανίδης ενώ όφειλε και όσα εμφανίζει
ως ιδέες οι οποίες είτε θα πραγματοποιηθούν είτε όχι.

Αυτές είναι οι παρατηρήσεις μας σε σχέση με τα έργα τις ημέρες του κ Καστανίδη
και με την τελευταία δήλωση πρωτοβουλία».