|
Έχει γραφτεί από ΟΝΝΕΔ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
|
|
Σάββατο, 13 - 10 - 2007 |
?ρθρο του Γεν. Γραμ. Τ.Γ. ΟΝΝΕΔ Κορίνθου Παύλου Πέππα
(δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ενημέρωση Πελοποννήσου" στις 16/10/07)
(δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Πρωϊνή" στις 18/10/07)
(δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Η Φωνή της Κορινθίας" στις 18/10/07)
Πάντα θεωρούσα και πάντα θεωρώ ότι η χρόνια επιλογή της διαίρεσης και της διχόνοιας είναι ο δρόμος της αδράνειας του κράτους που οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στην αποτυχία. Η επιλογή της σύνθεσης και της συναίνεσης είναι ο δρόμος της δημιουργίας, της προόδου, της εξέλιξης. Ο δρόμος για την Ελλάδα της νέας εποχής.
Στο δρόμο αυτό υπάρχουν δυστυχώς άνθρωποι που μας προδίδουν. Σε τόσο σοβαρά θέματα όπως ο διάλογος για το ασφαλιστικό που ξεκινά και που εν μέρει ορίζουν το μέλλον μας, ως νέοι άνθρωποι οφείλουμε να είμαστε αυστηροί και ξεκάθαροι.
Το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός αρνούνται να συμμετέχουν στο διάλογο, αδιαφορώντας
προφανώς για την κοινωνική τους βάση. Το ξέρω πως ίσως ορισμένα πράγματα δεν
συσχετίζονται άμεσα μεταξύ τους αλλά η αποχή από το διάλογο μου θυμίζει καταστάσεις
σαν αυτές που βιώσαμε πέρσι στα ελληνικά πανεπιστήμια. Συμπεριφορές που τελικά η
αριστερά αναγκάστηκε να δαιμονοποιήσει για να μην δαιμονοποιηθεί.
Το ΠΑΣΟΚ συμμετέχει υπό όρους. Εργατικά συνδικάτα που πλήρως ελέγχει ορίζουν τους
κανόνες του διαλόγου αφήνοντας την κοινωνία στο περιθώριο. Η ΓΣΕΕ βάζει ως όρο ο
διάλογος να γίνει μόνο στις επιτροπές της βουλής.
Δυστυχώς παρατηρώ ότι αυτοί που δεν θέλουν να λυθεί το πρόβλημα είναι αυτοί που
ευθύνονται για τη δημιουργία και τη διόγκωση του. Για την ύπαρξη ενός κράτους που
δεν σεβόταν τους νόμους που ψήφιζε, που μοίραζε συντάξεις σαν καραμέλες, που
προσλάμβανε υπαλλήλους με κριτήριο την κομματική ταυτότητα, που εξυπηρετούσε με
επιλεκτικότητα, που έκανε την παρανομία και την ατιμωρησία δεύτερη φύση του.
Ένα κράτος που αποτελούνταν από ημέτερους, παραμερίζοντας κάθε έννοια εντιμότητας
και αξιοκρατίας στη στελέχωση του. Ορισμένοι δείχνουν να μπέρδεψαν το κράτος με το
κόμμα τους και να το έκαναν σαν αυτό. Και σήμερα, τιμητές της αξιοκρατίας ευαγγελίζονται
την κοινωνική δικαιοσύνη παραδεχόμενοι την χρόνια απουσία της.
Τόση ασυνέπεια, τόση αμετροέπεια, τόση αντιφατικότητα πού να χωρέσει;
Είναι ώρα ν' αλλάξουμε.
Θέλουμε η Ελλάδα του μέλλοντος να μας δίνει τις απαραίτητες εγγυήσεις. Με τη
διασφάλιση της ισότιμης συμμετοχής στο νέο θεσμικό σύστημα, με την ενίσχυση της
δημοκρατικότητας των νέων θεσμών και την ενθάρρυνση της συμμετοχής των πολιτών
σε διαδικασίες που θα απευθύνονται σε όλους με τρόπο κοινό, με τη συνέχιση της
εφαρμογής των αναγκαίων πολιτικών συνοχής, με την ανάπτυξη της κοινωνικής πολιτικής
ενός κράτος δικαίου. Γιατί η νέα Ελλάδα που δημιουργείται πρέπει να στηρίζεται αναγκαστικά σε νέα σύνορα αξιών. Γιατί αυτό που μας φέρνει κοντά, είναι, κυρίως, η προσήλωση στη νομιμότητα, η επιμονή για αξιοκρατία, ο σεβασμός στον πολίτη. Τη δημοκρατία. Το διάλογο. Τη διαφανή επίλυση των διαφορών. Την αξιοσύνη. Αυτές είναι οι αξίες που θα ορίσουν το μέλλον μας.
Αξίες που έχουν ως βάση το σεβασμό στον άνθρωπο. Όχι απλώς στην ατομικότητά του, μα
στην ουσία της ύπαρξής του. Αυτό είναι το δίπολο του παραγωγικού κράτους που θέλουμε:
κοινωνική ευαισθησία και ατομική ευθύνη. Σε αυτό ακριβώς, ορίζεται η νέα πολιτική η οποία
θα καθορίζει με σαφήνεια τα όρια αυτά. Η χάραξη της είναι πια η μεγάλη πρόκληση του
μέλλοντος μας.
Η επίτευξη των στόχων αυτών θα κάνει υπερήφανη μία ολόκληρη γενιά, τη δική μας γενιά.
Όσο κι αν υπάρχουν άνθρωποι που επιμένουν να μιλούν επί της διαδικασίας αποφεύγοντας
μονίμως την ουσία της. Ας τους προσπεράσουμε.
Ας σηκώσουμε εμείς τη σημαία της ενότητας. Και ας δηλώσουμε με φωνή εκκωφαντική ότι
αρνούμαστε πάσης φύσεως σκέψεις ή δηλώσεις, οποιουδήποτε, για δήθεν άνιση, ευμενή
μεταχείριση μας. Δεν θα κάνουμε αυτά που τόσα χρόνια λοιδορούμε. Δεν θα ανεχτούμε
κανέναν λεκέ από κανέναν στο περήφανο πρόσωπο της ΟΝΝΕΔ. Απ¶ όπου κι αν προέρχεται.
Τελεία και παύλα.
|
|
Τελευταία ενημέρωση ( Πέμπτη, 15 - 11 - 2007 )
|
