Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας,
κ. Αντώνη Σαμαρά
στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας
Παρασκευή, 26 Νοεμβρίου 2010
[..] Δεν δεχόμαστε μαθήματα υπευθυνότητας από εκείνους που εφηύραν το
λαϊκισμό, που πολιτεύθηκαν μια ζωή με λαϊκισμό, που τις παραμονές κάθε
μεγάλης εκλογικής μάχης λένε συνειδητά ψέματα στον κόσμο κι ύστερα,
αμέσως μετά διαψεύδονται. Για να επαναλάβουν τα ίδια:
-- Όπως τις
παραμονές των εκλογών του 2009, που φώναζαν ότι «λεφτά
υπάρχουν» κι
έταζαν στους πάντες τα πάντα. Ενώ ήξεραν ότι όλες οι χώρες
της Ευρώπης
είχαν χτυπηθεί από κρίση ελλείμματος. Που οι ίδιοι, λίγο αργότερα,
τη
μετέτρεψαν σε κρίση δανεισμού.
-- Κι όπως έκαναν και πρόσφατα,
στις παραμονές των αυτοδιοικητικών εκλογών,
όταν διαβεβαίωναν σε όλους
τους τόνους, ότι «δεν πρόκειται να υπάρξουν νέα
μέτρα», ενώ, την επομένη
των εκλογών, έσπευσαν να πάρουν καινούργια, πολύ
πιο επώδυνα μέτρα. Τα
οποία βέβαια τα γνώριζαν και τα ετοίμαζαν από πριν…
Δεν
δεχόμαστε, λοιπόν, μαθήματα υπευθυνότητας, απΆ όσους έχουν αναγάγει
την
εξαπάτηση του λαού σε αρετή, σε υψίστη τέχνη και σε σύγχρονη επιστήμη.
Απορρίψαμε, όμως, το Πρόγραμμα για τέσσερις λόγους:
-- Πρώτον, διότι δεν χτυπά τη σπατάλη. Δεν είναι σπατάλη οι συντάξεις των
800 ευρώ που περικόπηκαν…
-- Δεύτερον, διότι η Πολιτική της Κυβέρνησης δεν χτυπά τη φοροδιαφυγή.
Τονίσαμε, από τότε, ότι για να διευρυνθεί η φορολογική βάση, για να
μαζευτούν
περισσότερα δημόσια έσοδα για να περιοριστεί δηλαδή η
φοροδιαφυγή, χρειάζονται
τρία πράγματα: Μικρότεροι, όχι μεγαλύτεροι
φορολογικοί συντελεστές (για να
περιοριστούν τα κίνητρα φοροδιαφυγής),
απλούστερο φορολογικό σύστημα
(για να κλείσουν τα «παράθυρα», δηλαδή οι
ευκαιρίες φοροδιαφυγής), πιο
αντικειμενικό σύστημα υπολογισμού του φόρου
(για να περιοριστούν οι
δυνατότητες «συναλλαγής» έφορου-επιχειρηματία)
και πιο αποφασιστικός
έλεγχος των παραβατών (για να αυξηθεί το ρίσκο της
φοροδιαφυγής).
-- Τρίτον, διαφωνήσαμε, διότι με όλα αυτά τα σκληρά μέτρα η Πολιτική της
Κυβέρνησης δεν κατάφερε να ελέγξει το χρέος. Με έκπληξη διαβάσαμε τότε
στο
Μνημόνιο, ότι μετά από 4 χρόνια εφαρμογής του, το χρέος της Ελλάδας
θα
ανέβαινε από το 115% το 2009 στο 150% το 2014! Αλλά μια χώρα με τόσο
μεγάλη δανειακή επιβάρυνση, δεν θα μπορούσε τότε να βγει στις αγορές για
να δανειστεί…
-- Τέταρτον, διαφωνήσαμε διότι διαπιστώσαμε πως τους όρους αποπληρωμής
του δανείου το οποίο λάβαμε με τη σύμβαση που υπογράψαμε το Μάιο, ήταν
εξαιρετικά δύσκολο να τους εκπληρώσουμε.
Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία εδώ.