Γράφει ο Παύλος Πέππας, Πρόεδρος Ν.Ε. ΟΝΝΕΔ Κορινθίας


Πάντα πίστευα ότι ένα κράτος αν θέλει να λέγεται «κοινωνικό» πρέπει διαχρονικά
να προσφέρει απαραιτήτως στους πολίτες του τα αγαθά της παιδείας, της υγείας,
της ασφάλειας και της ενημέρωσης, χωρίς ωστόσο να τα κατέχει μονοπωλιακά.
Η παράλληλη δράση των ιδιωτών σε κάθε τομέα, με όρους και προϋποθέσεις που
το κράτος θα ορίζει και θα ελέγχει, μόνο θετικά μπορεί να επηρεάσει και να
συμβάλλει μέσω του καλώς εννοούμενου ανταγωνισμού που θα δημιουργήσει.

Πλέον θεωρώ ότι από τα όσα παραπάνω αναφέραμε πως πρέπει διαχρονικά να
προσφέρει ένα κράτος, σήμερα πρέπει να αφαιρεθεί η ενημέρωση. Και ο λόγος είναι
ότι πλέον έχουμε φτάσει σε εκείνο το επίπεδο που οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα
να ενημερώνονται (και χωρίς την ύπαρξη των δημόσιων μέσων) άμεσα, πλήρως
και φτηνά για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Ταυτόχρονα, φαντάζει εξοργιστικό να
καλούμαστε να πληρώσουμε μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ τη λειτουργία
τόσων δημόσιων μέσων που ξοδεύουν αλόγιστα, προσλαμβάνουν αδιαφανώς,
κατά περιόδους μάς ενημερώνουν κατά το δοκούν και τέλος – τέλος δεν μας
ρώτησε και κανείς αν θέλουμε να επιβαρυνόμαστε το κόστος τους για να
απολαμβάνουμε τις υπηρεσίες που μας παρέχουν.

Η ιστορία των ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι λίγο πολύ σε όλους γνωστή. Το κράτος
στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 έβγαλε τις άδειες λειτουργίας στον πλειστηριασμό
και τις μοίρασε σε όποιον έδινε τα περισσότερα, και μετά έτρεχε για να πείσει τους
ιδιοκτήτες των αδειών να τηρήσουν κανόνες που έπρεπε να υπήρχαν ως
προϋποθέσεις αδειοδότησης. Οι καναλάρχες τη δεκαετία του ’90 βρέθηκαν
με κατασκευαστικές εταιρείες, στην Ελλάδα της μεγάλης διανομής δημοσίου
χρήματος για δημόσια έργα, η Βουλή γέμισε με βουλευτές – δημοσιογράφους
και τα περίπτερα με δεκάδες εφημερίδες, σχεδόν καμία εκ των οποίων δεν ζει
από τις πωλήσεις της αλλά από τις επιδοτήσεις, τις κρατικές διαφημίσεις και τη
δημοσίευση ισολογισμών εταιρειών και κοινωνικών τελετών.

Με το πέρας των ετών ο τρόπος ενημέρωσης των πολιτών άλλαξε. Στο διαδίκτυο
γεννήθηκε ένας νέος κόσμος ενημέρωσης. Παρέχεται φτηνά και παρέχει άμεση,
ευρεία και διεθνή ενημέρωση, δίνοντας ταυτόχρονα στον αναγνώστη τη
δυνατότητα να μην είναι παθητικός δέκτης της είδησης αλλά ενεργός σχολιαστής
της, ακόμα και παραγωγός της.  Στο διαδίκτυο πλέον γράφονται αλήθειες που
δεν τολμούν να γράψουν ή να δείξουν τα εξαρτημένα και κατευθυνόμενα μέσα
μαζικής ενημέρωσης.

Δεν ξέρω αν φαντάζει αντιδημοκρατικό αλλά δεν λυπάμαι όταν κλείνει ένα μέσο
μαζικής ενημέρωσης. Όπως δεν λυπούνταν οι ιδιοκτήτες του όταν μας πλάσαραν
την είδηση όπως τους συνέφερε. Αντιθέτως, θεωρώ ότι ο νόμος πρέπει να εξαντλεί
την αυστηρότητα του για όλους αυτούς που κάποτε διαμόρφωναν από τα ΜΜΕ
τους πολιτική και σήμερα δεν πληρώνουν τους εργαζομένους τους. Η προστασία
των εργαζομένων είναι η βασική (αν όχι η μόνη) έννοια που πρέπει να δείξει το
κράτος για το δίχως μέλλον μέσο.

Με αντίστοιχο σκεπτικό, θεωρώ ότι η ΕΡΤ πρέπει να κλείσει. Θα είναι μια
πραγματικά κοινωνική προσφορά με τη μείωση των τελών της ΔΕΗ που έχουν
γίνει τόσο υψηλά. Δεν νοείται να πληρώνουμε δημόσια κανάλια που ποτέ δεν
παρακολουθούμε, δημοσιογράφους που κανείς δεν ξέρει πως προσελήφθησαν,
πανάκριβες εκπομπές που κανείς δεν ελέγχει το εξοδολόγιο τους.

Το internet πλέον ορίζει τη σύγχρονη και ελεύθερη μορφή ενημέρωσης. Αρκεί
μόνο να προστατευθεί η προσωπικότητα και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια από την
αλόγιστη χρήση του και την περιορισμένη (ακόμα) δυνατότητα εύρεσης και
περιορισμού του ηλεκτρονικού εγκλήματος. Στο διαδίκτυο πλέον αναγράφονται
αλήθειες γιατί εκεί υπάρχουν και μη εξαρτημένες φωνές. Η αλήθεια είναι όλο κι
όλο το μικρό, το μέγα, άλφα το στερητικό της λήθης.

Καλή χρονιά. Με υγεία και περισσότερη προσπάθεια.


Παύλος Πέππας

Πρόεδρος Ν.Ε ΟΝΝΕΔ Κορινθίας