Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

 

Στην κοινοβουλευτική συζήτηση των τελευταίων δύο ημερών, μας δόθηκε η ευκαιρία
να παρακολουθήσουμε τη σύγκρουση ανάμεσα στο καινούργιο που γεννιέται και στο
παλιό που αντιστέκεται: με τις εμμονές του, τα κολλήματά του, τις κακές - κάκιστες
συνήθειές του, όπως αυτή που δείξατε τώρα να μην έχετε τον πολιτικό πολιτισμό να
ακούσετε, όπως σας άκουσαν οι άλλοι, και την πεισματική του επιμονή σε ό,τι απέτυχε!

Σε ό,τι χρεοκόπησε, σε ό,τι έχει εγκαταλειφθεί σε όλο τον κόσμο.

Από τη μία πλευρά, λοιπόν, παρακολουθήσατε τις τοποθετήσεις τριών κομμάτων που
αποφάσισαν να συνεργαστούν, να ξεπεράσουν τις όποιες εμμονές τους και να
ξεμπλοκάρουν μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που χρόνια τώρα έχει ανάγκη ο τόπος…

Κι από την άλλη πλευρά, παρακολουθήσατε τη λυσσώδη αντίσταση κομμάτων που
αντιπροσωπεύουν το παλιό, προσπαθούν να περισώσουν το παλιό, εκφράζουν την
αντίσταση σε κάθε αλλαγή, την οπισθοδρόμηση και τη χρεοκοπία.

Πριν απ’ όλα, να πω ότι κανείς εδώ μέσα δεν είναι «αναμάρτητος». Και κανείς δεν
έχει δικαίωμα να κουνά το δάχτυλο στους άλλους:         

Όλα τα κόμματα έχουν κάνει σοβαρά λάθη στο παρελθόν. Όλα τα κόμματα έχουν
ευθύνες που φτάσαμε ως εδώ.        

Δεν έκαναν όλοι τα ίδιοι λάθη, ασφαλώς… Δεν έχουν όλοι τις ίδιες ευθύνες. Αλλά
«αναμάρτητος» δεν υπάρχει. Το ποιος φέρει τις μεγαλύτερες ευθύνες το συζητήσαμε
προεκλογικά. Ο λαός το έκρινε κι έβγαλε την ετυμηγορία του. Και μας έστειλε εδώ για
να διορθώσουμε τα λάθη. Για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση. Και για να
συνεργαστούμε μεταξύ μας...

Υπάρχουν λοιπόν, εδώ μέσα πολιτικά κόμματα που σεβάστηκαν τη λαϊκή ετυμηγορία
και αποφάσισαν να συνεργαστούν, ανοίγοντας νέους δρόμους για τη χώρα.

Όπως υπάρχουν και κόμματα που αντιστέκονται σε κάθε αλλαγή. Και επιμένουν στο
παλιό που χρεοκόπησε πλήρως και καταδικάστηκε στη συνείδηση του λαού.

Πράγματι, κάποια κόμματα έχουν κάνει πολύ κακό ξεκίνημα εδώ μέσα:

Εμείς εξαγγείλαμε μεγάλες πρωτοβουλίες αποκρατικοποιήσεων. Όπως έχει συμβεί σε
όλη την Ευρώπη εδώ και δεκαετίες. Όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο.

Και τι μας απάντησαν ;

Ότι βάλαμε, λέει, «αγγελτήριο πώλησης» της Ελλάδας!

Αυτός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ο πιο φτηνός και χονδροειδής λαϊκισμός!
Αυτό που έφερε τη χώρα στο σημερινό κατάντημα. Που κάποιοι εδώ μέσα δεν
μπορούν ακόμα να αποβάλλουν...

Είναι τάχα «ξεπούλημα» της Ελλάδας η αξιοποίηση της τεράστιας περιουσίας της για
να αποφύγουμε την πτώχευση;

Εδώ μιλάμε για περιουσιακά στοιχεία που σήμερα παραμένουν ανενεργά. Που
απαξιώνονται. Που τα έχουν βάλει στο μάτι επιτήδειοι για να τα καταπατήσουν.

Σε μερικές περιπτώσεις το έχουν ήδη κάνει...

Είναι τάχα «ξεπούλημα» της χώρας να σταματήσουμε αυτό το σκάνδαλο και
να αξιοποιήσουμε τη δημόσια περιουσία με όφελος για το Δημόσιο συμφέρον;