«Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, σεβαστέ Πατέρα, κύριοι συνάδελφοι,
κύριε Δήμαρχε, κύριοι αρχηγοί,

Σαν σήμερα πριν από εκατό χρόνια, ανήμερα του Αγ. Δημητρίου ο Ελληνικός στρατός
απελευθέρωνε τη Θεσσαλονίκη και λίγο αργότερα ολόκληρη τη Μακεδονία μας.

Ας θυμηθούμε κάτι ιστορικό αλλά όχι τόσο γνωστό: Την τελευταία στιγμή πριν την
κήρυξη του πολέμου κατά της Τουρκίας από τις τέσσερις βαλκανικές χώρες, η
Οθωμανική κυβέρνηση πρότεινε στην Ελλάδα να μην συμμετάσχει στον πόλεμο,
με αντάλλαγμα να πάρει την Κρήτη. Να ανταλλάξει, δηλαδή, γη με γη. Η Ελλάδα
απέρριψε το αίτημα κι έτσι απέδειξε ότι δεν επρόκειτο για κατακτητικό πόλεμο αλλά
για ξέσπασμα απελευθερωτικό. Και η Ελλάδα δεν παζαρεύει την ελευθερία ούτε
προδίδει τους συμμάχους της.

Έτσι, μετά από λίγες εβδομάδες απελευθερώθηκε η Θεσσαλονίκη μαζί με την υπόλοιπη
Μακεδονία μας και λίγο αργότερα, μετά από ποταμούς αίματος, προσαρτήθηκε, όπως
ήτανε γραπτό και δίκαιο στην Ελλάδα και η Κρήτη μας.

Αυτή είναι η Ελλάδα που μένει πιστή στα ιδανικά της και τιμά το λόγο της. Αυτή είναι
η Ελλάδα.

Θα προτιμούσαμε, βέβαια, σήμερα να γιορτάζαμε την εκατονταετία της απελευθέρωσης
σε συνθήκες πολύ διαφορετικές κι όχι στην καρδιά της κρίσης, που πλήττει τη Χώρα
μας. Όμως ίσως σήμερα τα διδάγματα αυτής της περιόδου, αυτής της επετείου να
είναι πιο επίκαιρα και πιο ισχυρά. Γιατί η ιστορική επέτειος δεν σημαίνει μόνο
παρελάσεις και πανηγυρική ρουτίνας. Οι μεγάλες ιστορικές επέτειοι είναι ευκαιρία
να σκύψουμε μέσα μας, όχι μόνο για να τιμήσουμε τους προγόνους μας αλλά για
να καταλάβουμε καλύτερα και τον εαυτό μας και τις μεγάλες δυνάμεις που κρύβει
μέσα μας ο καθένας κι όλοι μαζί ως Έθνος.

Κι από την άποψη αυτή, η απελευθέρωση της Μακεδονίας αναδεικνύει δυο πολύ
επίκαιρα ιστορικά διδάγματα:

Πρώτο δίδαγμα, πριν εκατό χρόνια τα πράγματα δεν ήτανε πολύ διαφορετικά από
ότι είναι σήμερα. Δεν ήταν άλλοι Έλληνες οι παππούδες μας ή οι προπαππούδες μας,
που κατάφεραν αυτό τον άθλο. Ήταν σαν και μας, απλά Έλληνες. Δεκαπέντε χρόνια
πριν την εποποιία των Βαλκανικών πολέμων, η Ελλάδα είχε υποστεί μια ταπεινωτική
ήττα στον πόλεμο του 1897. Αυτό δεν την εμπόδισε όμως, λίγο αργότερα να σηκωθεί
στα πόδια της και σε ένα απίστευτο ξέσπασμα Αναγέννησης και Ελευθερίας, να
διπλασιάσει η Ελλάδα το έδαφός της!

Κάτι τέτοιο πολύ σπάνια έχει συμβεί στην ιστορία: σε τόσο λίγο διάστημα μια χώρα
να συνέλθει από τέτοια καταστροφή και να τη μετατρέψει σε τέτοιο θρίαμβο!

Πράγματι, ως λαός, κρύβουμε τεράστιες δυνάμεις μέσα μας!