|
Κυρίες και κύριοι, καληνύχτα σας. |
|
|
|
Έχει γραφτεί από ΟΝΝΕΔ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
|
|
Παρασκευή, 25 - 01 - 2008 |
Γράφει ο Γεν. Γραμ. Τ.Γ. ΟΝΝΕΔ Κορίνθου, Παύλος Πέππας
 Πρέπει να περάσει ακόμα καιρός για να γίνουμε υποψιασμένοι πολίτες με… εμπειρία ζωγράφου για να καταλάβουμε τη διαφορά ανάμεσα στο ροζ και το μαύρο, το γκρι και τις αποχρώσεις του.
Σε μια εποχή όπου κοντεύουν να μας πείσουν ότι γινόμαστε περισσότερο σοφοί αν γίνουμε περισσότερο περίεργοι, όπου η (παρα-)πληροφόρηση κατέστη το παν, συσσωρεύσαμε επίμονα πληροφοριακά σκουπίδια και πετάξαμε στα σκουπίδια τα ωφέλιμα.
Σκοτώνει πάντα το φως με φόντο το ψέμα. Σε αυτή τη νοσηρή πραγματικότητα που κάποιοι με τον τρόπο τους επιτυχημένα την επιβάλλουν, στην ΟΝΝΕΔ ψάχνουμε να βρούμε το Διογένειο φανάρι για να εντοπίσουμε μια θέση στο σκοτάδι της πληροφόρησής μας, μα είναι όλες κατειλημμένες. Εκτός από μία. Του τυφλού που αηδίασε και έφυγε.
Δεν χρειάζεται να κρύβουμε τις υποψίες μας πίσω την αξιοπρέπεια μας φοβούμενοι την απάντηση αυτών που αποδεδειγμένα κατ’ επιλογή έχασαν τη δική τους. Η εξουσία, κάθε εξουσία, πολιτική, οικονομική, δημοσιογράφων ή εκδοτών δεν αντέχει και δεν ανέχεται να τρώνε τα παιδιά της. Οι δικοί της άνθρωποι, όποια θέση κι αν κατέχουν, πρέπει να κινούνται άνετα ανάμεσα στο απυρόβλητο και την ασυλία. Οι κάθετες γραμμές της πολιτείας με την κοινωνία δείχνουν να ξεθωριάζουν μπροστά στις οριζόντιες διασυνδέσεις της πολιτικής με τα ΜΜΕ.
Γι αυτή τη ‘‘χημική ένωση’’ πολλές φορές για το ρόλο του καταλύτη ενεργούν ορισμένα μέσα με την ισχύ τους. Έτσι, οι ροές της χειραγωγημένης πληροφόρησης και της παραπληροφόρησης, της σκανδαλοθηρίας ή της σιωπής, οι ροές της εξουσίας έχουν τις δικές τους συσχετίσεις και τις δικές τους συγκολλητικές ύλες. Γιατί αυτές οι συναλλακτικές σχέσεις δεν είναι μόνο ειδικές σχέσεις υποστήριξης, προστασίας και αλληλεγγύης από κάποιους προς κάποιους άλλους αλλά σχέσεις που ανατρέπουν τον υγιή και ελεύθερο ανταγωνισμό γιατί αλλοιώνουν τις κλασσικές οριοθετήσεις και τις αυτόνομες συσχετίσεις στο πεδίο της πολιτικής, του κράτους και της κοινωνίας. Έτσι, διαβρώνονται οι θεσμοί και παραβιάζονται οι κανόνες μιας ανοιχτής Δημοκρατίας.
Θα το πω ευθέως γιατί αυτό νιώθω. Η κουκούλα που επιβάλλουν ορισμένοι επιχειρηματίες στα Μ.Μ.Ε. που ελέγχουν είναι τμήμα της πολιτικής ελέγχου του νου. Λοβοτομεί την κριτική ικανότητα, διαλύει τη συλλογική αντιμετώπιση των πραγμάτων, αφαιρεί τμήμα της αλήθειας κατ’ επιλογή. Το ότι αυτή θα παραμείνει ως πειστική καλύπτρα και δεν θα ξηλωθεί από μια συνολικώς ανώτερη σε μέσα και γνώσεις και ιδεολογικώς θωρακισμένη κοινωνία δεν είναι δίλημμα. Είναι ψευδοδίλλημα. Πριν δημιουργηθούν μόνιμες σχέσεις εχθρότητας ή μίσους ανάμεσα στα καχύποπτα και υποψιασμένα μέλη της κοινωνίας μας και την πολιτική, πρέπει η διαλογική Δημοκρατία να λειτουργήσει δίκαια και αμερόληπτα. Με τους θεσμούς και τους εκπροσώπους της. Και μόνο με αυτούς.
Γιατί αν με το δίκιο του ποιητή θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, τότε θέλει καθαρό πομπό και πεπαιδευμένο δέκτη το βασικό συστατικό στοιχείο της, η πραγματική πληροφόρηση.
|
