ΟΝΝΕΔ Κορινθίας

Η θέση μας για το Ασφαλιστικό

Έχει γραφτεί από ΟΝΝΕΔ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Πέμπτη, 20 - 03 - 2008
(δημοσιεύτηκε στο site isthmos.gr στις 21/3/08) (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Κορινθιακή Ημέρα" στις 28/3/08) (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Εφημερίδα της Κορίνθου" στις 28/3/08) (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ημερησία Κορίνθου" στις 1/4/08) (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Εφημερίδα της Κορίνθου" στις 4/4/08) (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ηγέτης της Κορινθίας" στις 16/4/08) (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Η Φωνή της Κορινθίας" στις 17/4/08) Το ασφαλιστικό σύστηµα στη χώρα µας αναπτύχθηκε, δυστυχώς, όπως και πολλά άλλα στη δηµόσια διοίκηση ή στις υποδοµές, απρογραµµάτιστα και ευκαιριακά. Σταδιακά, δηµιουργήθηκε και στον τοµέα αυτό γραφειοκρατία µε πολυδιάσπαση υπηρεσιών, αλληλοεπικάλυψη αρµοδιοτήτων, δαιδαλώδης και αντιφατική νοµοθεσία. Σήμερα, γίνεται ένα πολύ σηµαντικό βήµα, µε µια σειρά µέτρων τα οποία προβλέπονται στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση, προκειμένου να απαλειφθούν οι στρεβλώσεις, να παταχθεί η εισφοροδιαφυγή, να σταματήσουν οι ανισότητες στις συντάξεις, να σταματήσουν οι σπατάλες στις δαπάνες περίθαλψης. Και στην προσπάθεια αυτή, χρειάζεται η ενεργός συμμετοχή όλων. Χωρίς ακρότητες και υπερβολές. Χρειάζεται η υπεύθυνη στάση των πολιτικών κομμάτων, των συνδικαλιστικών ομάδων, του καθενός μας ξεχωριστά. Θεωρούμε αδιαμφισβήτητη τη δημοκρατική δυνατότητα του καθενός να αντιτίθεται σε επερχόμενες νομοθετικές διατάξεις, να αντιδρά μέσα στα πλαίσια που ορίζει ο νόμος. Είναι όμως και αδιαμφισβήτητη η ατομική μας υποχρέωση να γνωρίζουμε πλήρως γιατί ατιδρούμε, τι ισχύει μέχρι σήμερα στο ασφαλιστικό, πως διαμορφώθηκε η σημερινή κατάσταση, ποιος ευθύνεται για αυτήν, τι μπορεί να γίνει. Σήμερα εκτός των άλλων ισχύουν τα εξής: • Η χώρα μας κατέχει παγκόσμια πρωτοτυπία αφού συντηρεί 133 κρατικοδίαιτες διοικήσεις ισάριθμων ασφαλιστικών οργανισμών για μόλις σχεδόν 6 εκ. εργαζόμενους. Γραφειοκρατία, ασάφεια αρμοδιοτήτων, υπερτροφικότητα υπηρεσιών. Η δική μας θέση είναι ότι πρέπει να γίνει συνένωση ταμείων χωρίς να θιχτούν ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα με την τελική δημιουργία το πολύ 15 ασφαλιστικών ταμείων. • Σχεδόν το 30% των εργαζόμενων λαμβάνουν επίδομα βαρείας ή ανθυγιεινής εργασίας. Τέτοια δεδομένα, αν αναγνωστούν από κάποιον τρίτο, γνώστη της παγκόσμιας πραγματικότητας θα συγκαταλεγούμε μεταξύ των χωρών της Αφρικής ή ορισμένων της Νοτίου Αμερικής. Θέση μας είναι ότι πρέπει να γίνει αναπροσαρμογή τέτοιου είδους προνομίων μακριά από πολιτικούς καιροσκοπισμούς και εκλογικά κριτήρια. • Περίπου το 21% των συνταξιούχων λαμβάνει αναπηρική σύνταξη. Δυστυχώς απομεινάρια της περιόδου που όποιος δήλωνε ΠΑΣΟΚ συνταξιοδοτούνταν, μας βαραίνουν ακόμα. Θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει συνολικός επανέλεγχος όλων αυτών των συντάξεων. Η Ελλάδα έχει βγει από την πολεμική περίοδο εδώ και 60 χρόνια. Και τέτοια δεδομένα δεν τα αντέχει ούτε η λογική, ούτε η οικονομία. Θέση μας είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θιχτούν οι συντάξεις των πραγματικών αντιστασιακών, των αναπήρων της αντίστασης. Οφείλει όμως η κυβέρνηση να απαλλάξει τις λίστες των αναπήρων από τους απόντες και τα έμβρυα που περιέλαβε το ΠΑΣΟΚ σε αυτές. Ο κρατικός προϋπολογισµός επιχορήγησε το σύστηµα Κοινωνικής Ασφάλισης µε 14,6 δις ευρώ το 2007 και µε 18 δις ευρώ το 2008, αύξηση της τάξεως του 22% µέσα σε ένα χρόνο. Συνολικά, οι δαπάνες του συστήµατος για το 2007 ήταν 23,80 δις ευρώ ή 12,6% του ΑΕΠ, µε ραγδαία αυξανόµενη τάση. Στα επόµενα χρόνια, αν δεν αλλάξει κάτι, θα φθάσουμε στο 25% του ΑΕΠ, δηλαδή θα πρέπει να διατίθενται για συντάξεις όλα τα ποσά που σήµερα δίνονται για υγεία, παιδεία και πολιτισµό. Η προτεινόµενη µεταρρύθµιση είναι ουσιαστική, αλλά ήπια. Όλες οι ρυθµίσεις έχουν κοινούς παρανοµαστές τη βιωσιµότητα του συστήµατος και την αλληλεγγύη των γενεών, αρχές που διαχρονικά πρέπει να τηρούνται σε διανεµητικό σύστηµα, αφού µε αυτές συναρτώνται η κοινωνική συνοχή, η καταπολέµηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισµού. Οι παθογένειες του συστήµατος αντιµετωπίζονται σταδιακά, δίχως να θιγούν ώριµα δικαιώµατα και παροχές. Οι άξονες της μεταρρύθμισης της Νέας Δημοκρατίας είναι οι εξής: • Διοικητική μεταρρύθμιση με ενοποιήσεις ταμείων • Δημιουργία 6 φορέων επικουρικής ασφάλισης • Θεσμικές τομές, για την αλληλεγγύη των γενεών, την προστασία της μητρότητας, τον κεντρικό έλεγχο εισφοροδιαφυγής και δαπανών, ενώ ταυτόχρονα: • Δεν μεταβάλλονται τα γενικά όρια ηλικίας, • δεν μειώνονται οι συντάξεις, • δεν αυξάνονται οι εισφορές. Θέση δική μας είναι ότι χρειάζεται ν’ αποφασίσουμε, επιτέλους, τι Ελλάδα θέλουμε. Μια Ελλάδα αντιπαραγωγική, παρασιτική, περιθωριακή; Ή μια Ελλάδα δυναμική, ανταγωνιστική, ικανή να παίξει ένα ρόλο με σύγχρονους όρους στον σύγχρονο κόσμο; Διεκδικούμε ένα καλύτερο μέλλον ή παραιτούμαστε; Η δραματικά αναγκαία ανασυγκρότηση του τόπου προϋποθέτει γενναίες διαρθρωτικές αλλαγές, ένα πλέγμα μέτρων που θα αφυπνίσει τις παραγωγικές δυνάμεις και θα δώσει στην ίδια την κοινωνία κίνητρα δημιουργίας, τη συμμετοχή των πολιτών σ’ ένα νέο ξεκίνημα στη θέση της απελθούσας νοσηρής απραξίας, την εμπέδωση της εμπιστοσύνης στο μέλλον του τόπου. Χρειάζεται να ενστερνισθούμε ως νέα «Μεγάλη Ιδέα» την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας, όχι μόνον της οικονομίας, αλλά γενικότερα της χώρας μας, των παραγωγικών της τάξεων, όσο και των πνευματικών της δυνάμεων, όλων όσοι μπορούν και θέλουν να μοχθήσουν, να δημιουργήσουν, να προσφέρουν. Οφείλει η κυβέρνηση να δώσει σε όλους αυτά που τους αναλογούν την περίοδο της συνταξιοδότησης τους χωρίς ευκαιριακές εξαιρέσεις και επιλεκτικές συμπεριφορές. Και εμείς, όλοι εμείς, οφείλουμε να υπερασπιστούμε έντονα την ανάγκη για μεταρρύθμιση και να αγωνιστούμε μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας για το πώς αυτή θα πετύχει. Με προτάσεις και λύσεις. Χωρίς ακρότητες, χωρίς υπερβολές.
Τελευταία ενημέρωση ( Δευτέρα, 21 - 04 - 2008 )